In dit blog laat ik je weten hoe wetenschappelijk onderzoek deze effect hebben laten zien, maar geen specifieke uitleg hebben.

In mijn vorige blog vroeg ik je om eens op te merken dat je je hoofd naar voren en beneden trekt als je aan de computer werkt- dit noemde ik de computernek. In dit blog wil ik je vertellen over de wetenschappelijke studies die dit effect hebben beschreven, maar die er geen verklaring voor hebben gegeven of hebben verteld hoe we de computernek kunnen voorkomen.

Computer-neckIn 2013 filmden B. Shahida en collega’s van de University of Colorado een groep van 60 kantoormensen die rekenkundige en geheugentaken moesten uitvoeren terwijl ze met de muis woorden selecteerden op het scherm1. Vervolgens herhaalden ze de taak onder omstandigheden die meer stressvol waren. Ze werden betaald op basis van de snelheid en kwaliteit van hun werk en ze werden aangespoord door een “autoritaire en onbekende tester die geen positieve feedback gaf”. Denk aan een vervelende baas.

Het hoofd werd sterk naar voren getrokken zodra de taak begon, zelfs als er geen stress was – er was geen tijdsdruk en de taak leverde geen beloning op. Toen het stressniveau toenam, werd ook de spanning in de nek groter, hoewel het hoofd niet verder naar voren ging.

De uitkomst? Bijna iedereen trekt zijn hoofd naar voren en spant zijn nek aan, ongeacht of zij onder rustige omstandigheden werken of onder stress.

Andere onderzoeken maken melding van een correlatie tussen het naar voren trekken van het hoofd en activering van de zintuigen. Alsof er een fundamentele verbinding bestaat tussen het naar voren trekken van het hoofd en het afwerken van taken.

Waarom zouden we geprogrammeerd zijn om zo iets raars te doen? Biomechanisch gezien is het nergens goed voor en het is zelfs slecht voor de nek. Professor Rajal Cohen van de University of Idaho heeft hier wel een idee over. Zij heeft de gewoonte bestudeerd in een aantal situaties, onder meer tijdens het beginnen met lopen. Zij denkt dat de gewoonte een overblijfsel is uit de tijd waarin we nog op vier benen liepen, waarbij het leiden met het hoofd heel logisch was. Als een vierpotige de beweging inleidt met het hoofd, is het hoofd nog steeds in één lijn met de ruggengraat, maar als een mens zijn hoofd naar voren trekt, is deze uit “alignment”. Dit is dus een goede strategie voor een vierpotige, maar een slechte aanpassing voor de mens.4

Wetenschappers hebben nog niet ontdekt hoe deze gewoonte voorkomen kan worden. Een goede Alexander Techniek leraar kan hier uitkomst bieden. Het afleren van dit soort houdingsgewoonten is waar de techniek om draait.

In de volgende twee blogs geef ik je mijn beste tips voor het veranderen van je manier waarop je werkt.

1Shahidi B, Haight A, Maluf K., Differential effects of mental concentration and acute psychosocial stress on cervical muscle activity and posture, J Electromyogr Kinesiol 2013 23(5):1082-9. link to article
2Fujiwara et al. The effects of neck flexion on cerebral potentials evoked by visual, auditory and somatosensory stimuli and focal brain blood flow in related sensory cortices. Journal of Physiological Anthropology 2012, 31:31 link to article
3 Fujiwara, K, Hidehito, T, Kenji K, _Increase in corticospinal excitability of limb and trunk muscles according to
maintenance of neck flexion._ , Neuroscience Letters 461 2009 235–239. link to article
4Rajal Cohen private communication.

Lees het volgende blog om te leren wat je NIET moet doen om computernek op te lossen