De huidige trends binnen Pilates kunnen gezien worden als liggend op een spectrum. Aan de ene kant van het spectrum blijft men dicht bij de originele methode van Pilates. Aan het andere einde van het spectrum vindt je een interesse in het inbouwen van nieuwe ideeën. We noemen de Pilates aan het begin van het spectrum “klassieke Pilates”, en die aan het einde van het spectrum “moderne Pilates”. Maar wees je ervan bewust dat dit slechts etiquetten zijn en dat er veel verschillende vormen tussenin zitten. Beide extremen hebben hun eigen voor-en nadelen, afhankelijk van waar je naar op zoek bent.

In de klassieke benadering worden de oefeningen en concepten van Pilates zo precies mogelijk uitgevoerd. Hier leer je het rigoureuze repertoire aan oefeningen die bedacht zijn door Pilates. Er is sprake van grote precisie: er is een een goede en een foute manier om de oefening uit te voeren. Je krijgt gedetailleerde en precieze correcties. Je wordt uitgedaagd om de oefeningen tot in de details te leren beheersen. De klassieke benadering produceert waarschijnlijk geen slordige leerlingen die hier en daar smokkelen. Je lichaam ontwikkelt een specifieke Pilates manier-van-doen, gekenmerkt door kracht, precisie en controle.

De moderne benadeling biedt meer ruimte voor improvisatie en diversiteit aan interpretaties. Moderne Pilates studio’s bouwen vaak elementen van andere disciplines in, onder meer van fysiotherapie en bewegingswetenschappen. Hier zul je verklaringen krijgen voor de ene benadering of de andere, en niet te horen krijgen dat het “ zo nu eenmaal hoort”. Misschien ligt de nadruk op bepaalde manieren van rehabilitatie en worden er fysiotherapeuten ingezet, die oefeningen gebruiken die gebaseerd zijn op de fysiotherapie. Over het algemeen zijn moderne studio’s vaker sceptisch over bepaalde aspecten van de klassieke oefeningen, en zullen ze vaker die oefeningen aanpassen. Dit soort studio’s heeft vaak ook docenten die meer van elkaar verschillen en geeft docenten vaak de ruimte om te improviseren met zowel de inhoud als de manier van lesgeven.

Dit spectrum op zich biedt inzicht in moderne bewegingsdisciplines in het algemeen. Aan de ene kant is ons begrip van het lichaam sterk toegenomen sinds de tijd van Joseph Pilates of andere bewegings–vernieuwers uit het verleden. We weten veel meer van de fundamentele mechanismes van botten en spieren, hoe en waarom spieren sterker worden, verschillende soorten spierweefsels, de voor- en nadelen van stretchen, enz.. Er zijn ook duizenden klinische testen met verschillende oefeningen gedaan om hun effecten op verschillende aandoeningen te kunnen bepalen. Dus in deze zin zou de moderne benadering de voorkeur moeten hebben, omdat het zo veel nieuwe kennis omvat. Waarom zou je je laten beperken door een specifiek repetoire aan oefeningen dat 90 jaar geleden werd uitgevonden? Moeten we niet datgene meenemen waar we iets aan hebben, en de rest aanvullen met nieuwe kennis?

Maar “de rest zelf aanvullen met nieuwe kennis” kan een gevaarlijke onderneming zijn. Ondanks de vele ontwikkelingen in de bewegingswetenschappen en alle nieuwe trends die we de laatste jaren hebben gezien, zijn er nog steeds enorme gaten in onze kennis. Bijvoorbeeld, het probleem van chronische spierpijn, zoals bij rugpijn, blijft een misterie. En er is ook geen doorwrocht wetenschappelijk model van hoe houding en coördinatie nu eigenlijk werken. Dus als een docent de oefeningen en concepten aanpast, is er geen garantie dat de aanpassingen ook verbeteringen zijn.

Als je het op deze manier bekijkt, is het misschien beter om niet al te veel te knoeien met iets wat werkt. Joseph Pilates ontwikkelde een complexe en complete verzameling aan oefeningen en een benadering van het lichaam waarin het lichaam als geheel ontwikkeld wordt. Hij had een visie op hoe lichamen eruit moeten zien, hoe ze moeten bewegen en hoe ze moeten aanvoelen. Deze visie ontwikkelde hij gedurende een heel leven waarin hij intensief werkte met veel verschillende studenten. En dit is wat vernieuwers van bewegingsoefeningen te bieden hebben- een holistische benadering van de coordinatie van het gehele lichaam, dat niet gereduceerd kan worden door simpele therapeutische principes.

In onze studio neigen we naar de klassieke benadering. Wij geloven dat er een juiste en een onjuiste manier is om de oefeningen uit te voeren, en we bieden dan ook heel specifieke correcties. We hebben vertrouwen in de originele Pilates oefeningen als een compleet systeem en we hebben gezien hoe het zorgt voor opmerkelijke transformaties bij veel verschillende cliënten.

Maar we hebben wel een moderne manier van lesgeven. We geloven dat elk persoon tegen zijn eigen grenzen van leren aanloopt, afhankelijk van zijn of haar lichaam en geschiedenis. Daarom doen we niet aan pedagogische formules die precies voorschrijven wat te zeggen tegen de studenten en wanneer. We vertrouwen op de creativiteit van elke docent om te communiceren met de studenten en ze naar een hoger niveau te tillen. We voegen ook bewegingen en oefeningen toe aan het repertoire om het lichaam op te warmen en de bewegingsvrijheid te vergroten. We geloven dat dit essentieel is voor het plezier en de veiligheid van onze cliënten. Ten slotte gebruiken we ook aan aantal niet-traditionele voorwerpen – rollers, therabands, trigger point balls, spiky balls – om variatie aan te brengen in de oefeningen en om het loslaten van de weefsels te bevorderen. Dus terwijl de oefeningen eigenlijk hetzelfde blijven, is het pad dat je aflegt toch heel persoonlijk.

Het beste advies dat we kunnen geven aan studenten die een studio zoeken, is om verschillende studio’s uit te proberen. Kijk wat werkt voor jouw lichaam op dat moment. Ervaar wat voor invloed verschillende docenten op je hebben en hoe ze verandering in je lichaam kunnen bewerkstelligen. Kijk goed naar de docenten in de studio – bewegen zij zich op een manier die jij ook wel zou willen hebben? Zijn zij de belichaming van de goede condititie waar je naar op zoek bent?

Veel success met het vinden van een goede studio!